Eg skriv om morgonen. Før eg byrjar med den akademiske skrivinga på jobb, varmar eg opp med «morgonsider». Eg skriv i ei skrivebok, tre sider for hand med fyllepenn og løkkeskrift. Ofte er eit gyllent og dust stearinlys einaste lyskjelde, eller morgonlyset i sør, alt etter årstida her i nord. Det einaste eg gjer før […]
No strøymer mammakjærleiken ut av hjartei alle lysande, gyldne regnbogefargarog omsluttar heile degfrå øvst til nedst. Og når du ligg herpakka inn i mammakjærleikener du heilt trygg. Mamma elskar deg. Foto: Helga Eggebø
Fagfelle nummer 2 er visst berømt og berykta for å vera sur, streng, kjip, kritisk, krass og nesten karikert i sin slakt av teksten. Herom dagen fekk Anne og eg ein sånn. Me lo godt av forslaget om å «nytta datamaterialet på ein fagleg måte». Medan fagfelle 1 hadde mykje ros å koma med, var
Januar nærmar seg slutten og sola strekte seg så vidt over fjella ein klårvêrsdag i førre veke. Men det er mørkt og vindfullt mesteparten av tida. Eg lengtar mot lyset, og kroppen melder om eit akutt behov for appelsinjus. Laurdag morgon tømte eg ned ein god halvliter gul jus. Jus laga av konsentrat frå appelsinar
Dagslys og appelsinjus Read More »
Det er rutinen som er mi sterkaste side. Eg skriv litt kvar dag. Å venta på inspirasjon fungerer ikkje for meg. Timesvis med flyt og skriveglede er ei altfor sjeldan gåve. Men så ei veke i juli, før eg tok ferie, fekk eg den sjeldne gåva det er å ha tre og ein halv inspirerte,