Medan eg åt frukostkom eg til å tenkja på det:I dag var dagen.Det hadde vore ei langdryg førestilling.Den gamle mannen sovnaunder sendinga.Den galne mannenspelte utalt.Sånn heldt dei påmen eg slapp å sjå. No var dagen derdå det var opp og avgjort.Fire nye år?Eg opna NRK.noI store fontarslo dei fast at det framleis var vondet var […]
knust glas som glimtar i solaarmeringsjernbetong i bitarei gryte nokon kokte maten i kvar einaste dagligg igjen i det som ein gongvar ei gate 12.000 døde12.000 hjarte som ikkje slår12.000 kroppar utan liv12.000 par auge utan blikk12.000 par stive hendersom ikkje lengerkan stryka over huda til eit anna menneske 12.000 liv som ikkje skal levast
Denne morgonen vil ikkje nattemørkret vika. Himmelen gråter og sørgjer over dei som ikkje lengre er. Tåka ligg stille som eit kvitt laken over døde kroppar. 128 mennesker er døde. 128 systrer, brør, kjærastar, mødrer, fedrar, vener, døtrer, søner får ikkje oppleva morgondagen. Hatet er over alt. Vald. Frykt. Lyden av dei skarpe smella ringer i
På Island, der kokande vatn sprutar opp frå jorda og det berre er eit par tiår sidan ei heilt ny øy steig opp frå havet, der får ein verkeleg kjensla av at sjølve jorda er levande. Eg var ein snartur på jobb i Reykjavik i helga. På ein dag og ein kveld fekk eg klemt
For eitt år sidan fekk verda auga opp for Ebola-utbrotet i Vest-Afrika. På fredag kom dei banebrytande forskingsresultata som viste 100 prosent effekt av ei ny vaksine. Eg skriv om kampen mot Ebola i Klassekampen i dag. Metoden dei har brukt i studia er å identifisera Ebola-smitta i eit tilfeldig utvalde områd, for så å