I veke 17 kom eg, noko forsinka, på eit fint nyttårsforsett for 2015: Middag ute minst éin gong i veka. Totalt vart 66 av fjorårets middagar fortært ute.
Eit par av dei var litt tvungne og stusselege, eg skal innrømma det. Tidleg på vårparten skulle eg treffa Maria og gå ein tur i fjæresteinane på Engeløya. Det passa fint å køyra direkte frå jobb og eta middag der ute. Nett då eg hadde fyrt opp primusen kom det ei sur sluddbyge. Eg satt bak ein stein og hutra. Kokte og åt middagen så fort som mogleg.
Ein annan gong tok eg med meg torskeskjever, gulrot og potet og rusla ned i Lunvika. Men nett den dagen var det ikkje særleg lunt der. Regn som tidvis dreiv inn i gapahuken, røyk og vind og ganske så surt. Men middagen smaka godt, og det er no ikkje alle innemiddagar som er så trivelege heller.
Dei andre 64 vil eg påstå har vore meir eller mindre glimrande. Mange middagar har eg ete åleine, og med stor entusiasme. Godt innpakka i skjerf, vottar og dunjakke.
Men mange middagar har også vore i lag med ein haug med trivelege folk og med staseleg oppdekking og fleire rettar. Kveite i smørcurry må vera ein av dei meste. Kveita hadde Jon Vegard fiska same natt, og curryen hadde eg kokt i hop. Me lukkast til og med med å koka vellukka ris på bål. Til dessert hadde Mari ordna sjokoladekake med appelsin, og så hadde me plukka bringebær på veg opp på Leinesfjellet.
Då me var på telttur i Lofoten vart det sjølvsagt utemiddag kvar einaste dag. I ferien er det ein enkel sak å halda på forsettet. Eg frykta det ville bli verre fram mot jul, med mykje arbeid og lite fint vêr. Men det har eigentleg gått over all forventning. På søndagen tenkjer me over kva dag den kommande veka det kan passa å eta ute. Er vêret berre dårleg, er det alltid ein gapahuk å ty til. Rett før jul laga me oss dessutan ein bålplass på haugen bak huset, og då vart det svært så enkelt og lite tidkrevjande å eta ute.
Det store spørsmålet er om ein no har kome så til dei grader i siget, at det blir flust med utemiddagar utan å gjera eit poeng ut av det. Det vil tida viset. Dessutan er det nye prosjekt for 2016. Følg med i neste episode av Direkte frå distriktet!